Από τις αρχές της Κομμουνιστικής Διεθνούς
υπήρξαν μυστικές διαταγές
όσον αφορά στη Μακεδονία και στη Θράκη
και το θέμα της ανεξαρτησίας.
Φαινόταν αρχικά ότι πρόκειται για μια διεθνή προσέγγιση
τουλάχιστον για όσους έβλεπαν μόνο και μόνο την επιφάνεια.
Όσοι εξέταζαν μόνο τη γεωγραφία χωρίς ιστορία
έμοιαζαν με αυτούς που κοίταζαν μόνο
τα κύματα της θάλασσας
και θεωρούσαν ότι είχαν καταλάβει το απέραντο γαλάζιο.
Όμως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος
γνώριζε μόνο τις αποχρώσεις του κόκκινου
και δεν συνειδητοποιούσε
ότι αποτελούσε απλώς το εργαλείο
μιας βάρβαρης στρατηγικής
που ήθελε να βάλει κόκκινο πάνω στις λευκές μνήμες.
Η απαίτηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς ήταν
η ένοπλη εξέγερση στη Βουλγαρία
και η γενίκευση της επανάστασης σε όλα τα Βαλκάνια.
Υπήρξαν βέβαια εσωτερικές διαφωνίες
αλλά δεν άντεξαν την διαφοροποίηση
και τελικά το κόμμα συμμορφώθηκε
χωρίς αντίσταση.
Έτσι για δεκαετίες ενίσχυσε το παράλογο
κι έφτασε μάλιστα το 1949 στις Πρέσπες
να δηλώνει ότι η Ελλάδα καταπατούσε
τη Μακεδονία και τους Μακεδόνες.
Χρειάστηκε ακόμα πολλά χρόνια
για να αποβάλλει αυτήν την άποψη
αλλά ήταν πια αργά
η κόκκινη βαρβαρότητα είχε ήδη εισβάλει
πιο βαθιά.