Πάντα κρίνουμε
ό,τι κι να λέμε επίσημα
και είναι φυσιολογικό διότι είναι
η ενεργοποίηση της νοημοσύνης μας
το θέμα είναι
να μην απορρίπτουμε τους ανθρώπους.
Η αξιολογία και όχι η αξιολόγηση
είναι η ουσία της Ανθρωπότητας.
Στην πίστη εκτιμούμε και ανθρώπους
που δεν κατανοούμε απαραίτητα
και εξ ολοκλήρου
διότι νιώθουμε ότι ο Λόγος τους
πηγαίνει πιο ψηλά ακόμα
κι ότι η κατανόηση μας
δεν καλύπτει την επινόηση τους.
Έτσι γίνεται με τον Χριστό
αλλά όχι μόνο
σε επίπεδο διδασκαλίας
υπάρχει και ο Σωκράτης
και κανείς ποτέ
δεν τόλμησε
να τους ονομάσει καθηγητές
διότι ήταν Δάσκαλοι
της πίστης και της νοημοσύνης.