Το βλέμμα της γιαγιάς
μοιάζει με αυτό της Παναγιάς
που συγχωρεί τα πάντα
επειδή η αγάπη της
δεν έχει περιορισμό
και αποτελεί ένα μέσον
που δίνει πρόσβαση στο φως
που είναι τόσο δίκαιο
που φαίνεται απάνθρωπο
ενώ είναι τόσο ανθρώπινο
επειδή είναι φωτεινό
έτσι δεν είναι τυχαίο
που είναι οι γιαγιάδες
που φέρνουν τα εγγόνια
στην εκκλησία
διότι ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουν
τα πάντα
θέλουν να είναι υπό την προστασία
του ιερού ναού
κι αν καταλάβουν
μόνο μετά
ότι υπήρχε από πριν
αυτή η προστασία
λόγω φωτός.