Τώρα που μιλάμε και πάλι για τις λίμνες των Πρεσπών λόγω της ασχετοσύνης του Πρωθυπουργού, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε το όλο θέμα στρατηγικά στη λίμνη Λεμάν στη Λωζάννη. Διότι ξέρουμε ότι η επιλογή των λιμνών των Πρεσπών μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού έγινε λόγω της Πέμπτης Ολομέλειας του ΚΚΕ το 1949 που διαδραματίστηκε εκεί λόγω της συνέχειας του 1924 και τις πιέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η στρατηγική επιλογή μιας λίμνης όταν συζητάμε για τη ρευστότητα των συνόρων είναι βέβαια και συμβολική. Διότι συμβαίνει συχνά να εμπεριέχει ακόμα και τριεθνές λόγω μείγματος γεωγραφίας και ιστορίας. Με αυτήν την έννοια η εξέταση των Πρεσπών μέσω της Λωζάννης αποκτά ένα ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό που προσέχει αυτές τις λεπτομέρειες, επειδή ξέρει ότι είναι ταυτόχρονα και ενδείξεις για την επίλυση του προβλήματος. Επίσης υπάρχει και το στοιχείο της ουδετερότητας που χαρακτηρίζει την Ελβετία, πράγμα το οποίο της επιτρέπει να έχει ένα πιο αντικειμενικό βλέμμα για τέτοια θέματα. Το όνομα της Μακεδονίας είναι εθνικό και πρέπει να εξετασθεί με αυτόν τον τρόπο, για να γίνει κατανοητό σε όλους ότι είναι υπερκομματικό κι ότι ξεπερνά τα κλασσικά κοινωνικά όρια. Το Προσύμφωνο των Πρεσπών αφορά σε όλους τους Έλληνες όπως το Σχέδιο Ανάν, ακόμα κι αν είναι για την απόρριψη του.