Η νέα ανακάλυψη της ExxonMobil δικαιώνει τον αγώνα για την κυπριακή ΑΟΖ. Το 2003 υπογράψαμε την οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Το 2004 απορρίψαμε το Σχέδιο Ανάν και θεσπίσαμε την ΑΟΖ. Το 2007 υπογράψαμε την οριοθέτηση με τον Λίβανο. Το 2010 υπογράψαμε την οριοθέτηση με το Ισραήλ. Το 2011 ανακαλύψαμε το κοίτασμα Αφροδίτη. Το 2018 ανακαλύψαμε το κοίτασμα Καλυψώ. Το 2019 ανακαλύψαμε το κοίτασμα Γλαύκος. Όλα αυτά είναι πρακτικά αποτελέσματα μιας υψηλής στρατηγικής για το μικρό νησί της Κύπρου, που επινόησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος κι αν δε είχε αντισταθεί ο κυπριακός λαός στο Σχέδιο Ανάν το 2004, τώρα η κυπριακή ΑΟΖ δεν θα ήταν όπως είναι και δεν θα είχαμε τα ίδια δικαιώματα. Να μην ξεχνάμε λοιπόν ότι αν δεν υπήρχε η επιμονή τέτοιων μαχητών, δεν θα μπορούσαμε να το χαρούμε τώρα με αυτόν τον καταπληκτικό τρόπο. Διότι οι αποφάσεις που παίρνουμε σε γεωπολιτικό επίπεδο και οι στρατηγικές που επιλέγουμε, καθορίζουν το μέλλον μιας χώρας. Και αυτό ισχύει για τον Ελληνισμό, δηλαδή και για την Κύπρο και για την Ελλάδα. Μετά έρχονται τα θαλάσσια οικόπεδα, τα κοιτάσματα, οι εξορύξεις και η απελευθέρωση. Έτσι έχουν δίκιο στην ExxonMobil, είναι όντως μία καταπληκτική εξέλιξη για την Κύπρο μας.