Όταν βλέπεις τη λίμνη
πίσω από τα εφήμερα φυτά
ανακαλύπτεις
πόσο βάθος έχει
μέσα στον Χρόνο
έτσι και ο ήλιος
φωτίζει διαφορετικά
τη θέση σου
και αντιλαμβάνεσαι
ότι πιο βαθιά
υπάρχει ένα νησί
της μνημοσύνης
που πάντα
περιμένει
τον επισκέπτη
του παρελθόντος
και του μέλλοντος
γιατί αποτελεί
γέφυρα
από τότε
που υπάρχει
πάνω
στο υγρό στοιχείο.