Ο Ιάκωβος μόνος του, περιμένει κάτι πάνω στην πολυθρόνα κοιτάζει τις εικόνες…

Ιάκωβος: * Δεν θα έπρεπε να είσαι ήδη εδώ;

Ηλίας: * Εδώ είμαι;

Ιάκωβος: * Και γιατί δεν σε βλέπω;

Ηλίας: * Δεν με περίμενες μ΄ αυτόν τον τρόπο…

Ιάκωβος: * Όχι, είναι η αλήθεια.

Ηλίας: * Επειδή γεννήθηκα γέρος.

Ιάκωβος: * Και πώς θα αλλάξεις τα πράγματα;

Ηλίας: * Με την πίστη όλα αλλάζουν.

Ιάκωβος: * Και η Άννα σε περιμένει.

Ηλίας: * Αλλά δεν λέει τίποτα.

Ιάκωβος: * Περιμένει να έρθεις από μόνος σου.

Ηλίας: * Έχει δίκιο. Μόνο έτσι έρχομαι.

Ιάκωβος: * Τώρα το κατάλαβα.

Ηλίας: * Σ’ ενοχλούν οι δύο όψεις.

Ιάκωβος: * Πάντοτε με παραξένευαν.

Ηλίας: * Ακόμα και τώρα.

Ιάκωβος: * Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω.

Ηλίας: * Το νιώθω. Αλλά μην κλάψεις.

Ιάκωβος: * Δεν θα το κάνω ακόμα κι από χαρά.

Ηλίας: * Μεταχαίρομαι.

Ιάκωβος: * Χαίρομαι.

Ηλίας: * Δεν είστε μόνοι πια.

Ιάκωβος: * Κι εγώ το νιώθω πια.

Ηλίας: *  Όλα θα αλλάξουν τώρα.

Ιάκωβος: * Είναι πιο πιστή από μένα.

Ηλίας: * Το βλέπω.

Ιάκωβος: * Αυτή ενεργοποίησε το μέλλον.

Ηλίας: * Είναι θέμα ανάστασης.

Ιάκωβος: * Και αντίστασης λοιπόν.

Ηλίας: * Ο συνδυασμός σας έφερε το παν και το άγιο .

Ιάκωβος: * Το παρελθόν του μέλλοντος.

Ηλίας: * Για την ενεργοποίηση…

Ιάκωβος: * Άρα κι εμείς συμβάλαμε στον ερχομό του.

Ηλίας: * Και στην επαναφορά.

Ιάκωβος: * Πότε θα μου μιλήσεις ;

Ηλίας: * Μετά την Άννα.

Ιάκωβος: * Λόγω πίστης ;

Ηλίας: * Λόγω πολυκυκλικότητας.

Ιάκωβος: * Εσύ ξέρεις.

Ηλίας: * Κι εσύ αλλά πιο μετά.

Ιάκωβος: * Δεν ξέρω πώς … να πω ευχαριστώ.

Ηλίας: * Μην το πεις.

Ιάκωβος: * Δεν υπάρχει ανάγκη.

Ηλίας: * Το νιώθεις.

Ιάκωβος: * Απλώς ακολούθα.

Ηλίας: * Αυτό που δεν βλέπω ;

Ιάκωβος: *  Έτσι θα φανεί η πίστη σου.