Σίγουρα ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να πείσουμε τους πολιτικούς της Κύπρου ότι είναι αναγκαίος ο τερματικός σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου, αλλά έγινε η αρχή με την πρώτη αναφορά από τον αρμόδιο Υπουργό αφού επιτέλους κατανόησε το πνεύμα των ειδικών, μέσω βέβαια της Exxon Mobil. Τα αποδεδειγμένα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, δηλαδή τα κοιτάσματα Αφροδίτη 2011, Καλυψώ 2018 και Γλαύκος 2019 αποτελούν στοιχεία που θεμελιώνουν και μέσω του μοντέλου των ψαμμιτών και του μοντέλου του καρστικού ασβεστόλιθου ότι η Κύπρος διαθέτει πολλά κοιτάσματα κι ότι είμαστε μόνο στην αρχή. Άλλωστε η Exxon Mobil ενδιαφέρεται πια και για το θαλάσσιο οικόπεδο 5. Έτσι θα έχουμε έρευνες και εξορύξεις στα θαλάσσια οικόπεδα 2,3,5,6,7,8,9,10,11,12, πράγμα το οποίο αποτελεί μια σημαντική πλατφόρμα ενέργειας ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο κι όχι μόνο γεωοικονομικό. Έτσι ένας μετοχικός τερματικός σταθμός θα είναι και ο λόγος σύσφιξης συμμαχικών σχέσεων που έχουν δημιουργηθεί από τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες που κάνουν έρευνες κι έχουν υπογράψει συμβόλαιο με την Κύπρο ως ενιαίο κράτος και όχι μόνο με την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Αυτό σημαίνει επίσης τη θωράκιση της κυπριακής ΑΟΖ, η οποία θα λειτουργήσει καταλυτικά και για την ελληνική ΑΟΖ λόγω του ευρωπαϊκού στρατηγικού άξονα σε επίπεδο ενέργειας.