42573 - Δύο πόλεμοι, ένα νοητικό σχήμα χρονοστρατηγικής
Ν. Λυγερός
Όταν την ώρα που παλεύεις στο πλάι των Συμμάχων τους αναγκάζεις να σε προστατέψουν, ενώ έχουν ανάγκη από όλες τις δυνάμεις για να πολεμήσουν, δεν πρέπει να σε ξαφνιάζει αν μετά τον πόλεμο να μην πετυχαίνεις όλους τους στόχους που είχες προηγουμένως, διότι όλοι τους ξέρουν το κόστος που τους προκάλεσες και δεν μπορούν να το ξεχάσουν, παρόλο που θα το ήθελες. Αυτά τα δεδομένα δεν εξηγούν μόνο τη στάση των Συμμάχων μετά την νίκη τους κατά του ναζιστικού καθεστώτος. Έτσι τα προβλήματα του εσωτερικού καθυστέρησαν την επίλυση των προβλημάτων του εξωτερικού. Και αυτό το χαρακτηριστικό δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται, αφού λειτούργησε και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ειδικά το 1915 με τη μάχη της Καλλίπολης. Έτσι δεν παρέμεινε τίποτα από την αναλογία των Συνθηκών. Έτσι η Συνθήκη των Σεβρών του 1920 δημιουργεί ένα δομικό πρόβλημα με την απώλεια της περιοχής της Κωνσταντινούπολης και η Συνθήκη Παρισίων του 1947 περιορίζεται όσον αφορά στην Ελλάδα στην απελευθέρωση των Δωδεκανήσων. Έχουμε αναλογικά πολιτικά σχήματα που αναδεικνύουν ένα εσωτερικό έλλειμμα συνοχής που εντοπίζει αποτελεσματικά η Έξυπνη Ιστορία λόγω Χρονοστρατηγικής.