Δομικά τα κοινωνικά δίκτυα είναι φτιαγμένα για τα άτομα που είχαν δυσκολίες για ν’ αποκτήσουν ανθρώπινες σχέσεις. Έτσι εμφανίστηκαν ανώνυμα συστήματα που βασίζονται στις ανοικτές και μαζικές συναλλαγές. Όμως αυτός ο φανατισμός οδήγησε στην ουσιαστική απουσία σχέσης μεταξύ συγγραφέα και αναγνωστών. Η ανοιχτή εξομολόγηση του καθενός για το καθετί, άρχισε να κουράζει τους ακροατές. Έτσι σιγά σιγά δημιουργείται μια νέα αλλαγή φάσης που βασίζεται στην πιο άμεση σχέση του αποστολέα και του αποδέκτη. Δεν πρόκειται πια για μία τυφλή δικτύωση που διαχειρίζεται ένα ανώνυμο σύστημα. Όλα έχουν ένα όνομα και όλοι έχουν μία προσωπικότητα. Έτσι όσοι θέλουν να ξεπεράσουν το επίπεδο της ατομικής επαφής, μπορούν να επιλέξουν την ανθρώπινη σχέση. Με την ηλεκτρονική επιστολή ο καθένας μπορεί να προσεγγίσει άμεσα τον άλλον κι αν δεν τον ενδιαφέρει κάτι, μπορεί να διαγραφεί από τον κατάλογο των παραληπτών μετά από ένα απλό αίτημα. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει μία σχέση που δεν είναι πια εξάρτηση. Κι αν αυτή η σχέση είναι διαχρονική, τότε μπορεί να φτάσει το επίπεδο του δεσμού, αλλά χωρίς δεσμά. Έχουμε λοιπόν ένα φαινόμενο ανάδρασης μετά από τον κορεσμό λόγω του ανώνυμου πλήθους. Και βλέπουμε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να δημιουργήσουν ένα βαθύ νευρωνικό δίκτυο, το οποίο είναι βέβαια μη συγκρίσιμο με τα κοινωνικά δίκτυα.