Πάνω στη γέφυρα που συνδέει
το νησί έζησε και πάλι
τη μάχη της κατάληψης
κάτω από την πίεση της λήθης
διότι ο εχθρός της Ανθρωπότητας
ήθελε ν’ αφανίσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς
επειδή δεν ήθελε ν’ ακουστεί
αυτή η γλώσσα
που είχε διασχίσει τους αιώνες
και τον ωκεανό
στο στόμα των ανθρώπων
που είχαν αντέξει τα πάντα
και θα άντεχαν άλλα τόσα
για να παραμείνουν
ως συνέχεια των προηγούμενων
λες και δεν είχε χαθεί
η φλόγα της αγάπης
της Ανθρωπότητας.
Περπάτησε
με τον ρυθμό
ενός adagio
που δεν ξέχασε
ότι υπάρχει κάποιος
που τους αγαπά.