Αντί να ασχολούμαστε με πολιτικούς που δεν έχουν ιδέα από στρατηγική και μας μιλούν για γεωγραφία και γεωλογία, θα ήταν καλό να κοιτάζουμε τις πηγές που αποτελούν σημεία αναφοράς. Το Καστελλόριζο ακόμη και να ήταν πιο πέρα από την Κύπρο δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα. Σημασία έχει ότι υπάρχει στο Άρθρο 14 της Συνθήκης Παρισίων του 1947. Διότι στο πρώτο εδάφιο που φαίνεται να αγνοεί και ο Πρόεδρος της Τουρκίας, βρίσκεται στον κατάλογο των νησιών των Δωδεκανήσων που παραχωρεί εξ ολοκλήρου η δημοκρατική Ιταλία στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια στην ερώτηση αν το Καστελλόριζο βρίσκεται στο Αιγαίο ή στη Μεσόγειο, η ελληνική απάντηση που είναι αποδεκτή από όλα τα κράτη που υπέγραψαν τη Συνθήκη Παρισίων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ότι το Καστελλόριζο ανήκει στα Δωδεκάνησα λόγω Άρθρου 14. Θα ήταν καλό να το ξέρουν όσοι κάνουν τους δικηγόρους της Τουρκίας και ειδικά χωρίς Δικαστήριο αφού η Τουρκία που δεν υπέγραψε το Δίκαιο της Θάλασσας, δεν μπορεί να θεωρεί το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης αρμόδιο για τις διαφορές της. Αντί λοιπόν να σπαταλάμε τον χρόνο μας με τους αγεωγράφητους και ανιστόρητους δικηγόρους χωρίς δικαστήριο, ας ασχοληθούμε με τις συμμαχίες που δημιουργούν η ελληνική και η κυπριακή ΑΟΖ.

Article 14

1. L’Italie cède à la Grèce, en pleine souveraineté, les îles du Dodécanèse ci-après énumérées, savoir : Stampalia (Astropalia), Rhodes (Rhodos), Calki (Kharki), Scarpanto, Casos, (Casso), Piscopis (Tilos), Misiros (Nisyros), Calimnos (Kalymnos), Leros, Patmos, Lipsos (Lipso), Simi (Symi), Cos (Kos) et Castellorizo, ainsi que les îlots adjacents.

2. Ces îles seront et resteront démilitarisées.

3. Les formalités et les conditions techniques du transfert de ces îles à la Grèce seront fixées par un accord entre les Gouvernements du Royaume-Uni et de la Grèce et des arrangements seront pris pour que le retrait des troupes étrangères soit terminé au plus tard quatre-vingt-dix jours après l’entrée en vigueur du présent Traité.