Όταν οι μικροί άνθρωποι έφτασαν στο ιγκλού χωρίς να καταλάβουν πότε είχε φτάσει, ενώ είχε φύγει μετά από αυτούς, τους περίμενε ήδη ο Σαμάνος. Μάλιστα είχε κάψει λίπος για να τους ζεστάνει η φάλαινα. Δεν είπε τίποτα. Ήταν καθισμένος πάνω στην αγαπημένη του γούνα και ήθελε να τους πει μια ιστορία του παρελθόντος. Έτσι άκουσαν τον τάρανδο να μιλά για το πνεύμα του πάγου και ξαφνιάστηκαν γιατί δεν το περίμεναν. Κανείς δεν τολμούσε να κάνει αυτή την ανάμειξη ψυχής. Όμως ο Σαμάνος συνέχισε ενώ οι μικροί άνθρωποι άρχισαν να τραγουδούν με το λαρύγγι τους ανά δύο. Έτσι μαζί περπάτησαν έξω πάνω στον πάγο, παραμένοντας ακίνητοι. Η ιστορία έλεγε για τη συνάντησή του με μία λευκή αρκούδα που είχε παγιδευτεί κι ετοιμαζόταν να πεθάνει παρόλη τη δύναμή της. Ο τάρανδος τον πλησίασε και φοβήθηκαν οι μικροί άνθρωποι. Αλλά δεν σταμάτησαν να τραγουδούν γιατί ο Σαμάνος συνέχισε να περπατά. Όταν τον είδε η αρκούδα κατάλαβε πως δεν θα την βοηθήσει γιατί θα φοβόταν μην τον φάει μετά. Αλλά εκείνος δεν σταμάτησε κι έσπασε τον πάγο που την κρατούσε σε ομηρία, με τα πανίσχυρα κέρατά του. Είχε μπει στο πνεύμα του πάγου για να την απελευθερώσει.