Δύο άνθρωποι με μούσια μακριά, σαν ιερείς, κάθονται σε ξύλινο παγκάκι το οποίο βρίσκεται στη μέση ακριβώς ενός πάρκου το οποίο έχει παντού γρασίδι όπου κι αν κοιτάξεις.

– Το γρασίδι μοιάζει τόσο πολύ με τη γλώσσα. Ζωντανοί οργανισμοί και οι δύο. Ποιο λες να αντέξει περισσότερο στον χρόνο αδερφικέ μου φίλε;
– Και οι δυο μπορούν να κοπούν αλλά μόνο το γρασίδι ξαναμεγαλώνει…
– Πάντα είχα την απορία με τους οργανισμούς που ξαναμεγαλώνουν. Τι βαθμό συγγένειας έχει το “μεγαλώνω” με το “ξαναμεγαλώνω” άραγε;
– Ριζικό!
– Ριζικό, ρίζες, ρυζόγαλο (γελάνε). Τι θα φάμε από τα τρία;
– Μα και τα τρία όπως πάντα λόγω Τριάδας…
-Αγία Τριάδα Αιτωλοακαρνανίας, Αγία Τριάδα Άρτας, Αγία Τριάδα Βοιωτίας, Αγία Τριάδα Ηλείας, Αγία Τριάδα Ημαθίας, Αγία Τριάδα Ιωαννίνων, Αγία Τριάδα Καρδίτσας, Αγία Τριάδα Κύπρου, Αγία Τριάδα Λασιθίου, Αγία Τριάδα Μαγνησίας, Αγία Τριάδα Τρικάλων, Αγία Τριάδα Φθιώτιδος, Αγία Τριάδα βουνό της Κορινθίας, Αγία Τριάδα, νησίδα της Ευβοίας. Ποια διαλέγεις;
– Την Αγία Τριάδα μόνο χωρίς άλλες λεπτομέρειες.
– Ξέρω, ξέρω. Η μόνη σου λεπτομέρεια θέλεις να είναι ο λεπτός φίλος σου. Τελικά δεν έχω καταλάβει. Γιατί όσοι σε συναντούν εδώ στο πάρκο, σε λένε καθηγητή;
– Μόνο αυτοί που δεν με ξέρουν με λένε έτσι, οι άλλοι, οι δικοί μας, λένε μόνο ο Δάσκαλος.
-Και η διαφορά είναι μεγάλη;
– Ο Δάσκαλος διδάσκει παντού, ο καθηγητής μόνο σε θεσμούς.
– Ο καθηγητής είναι θεσμικός ναι. Ενώ εσύ δεσμικός. Ο δικός μας ο δεσμός, καλά κρατεί 9 χρόνια.
– Έχει αρχίσει να γίνεται διαχρονικός, φίλε μου, διότι είμαστε μαζί όπου και να είμαστε!
– Και τώρα μιας και είμαστε εδώ, εμένα γιατί με λένε τρελό, εδώ στο πάρκο;
– Επειδή δεν είσαι παιδί και λες πάντα την αλήθεια!
– Είναι σπουδαίο αυτό που μου λες φίλε μου καλέ. Για χάρη σου θα μπορούσα να γίνω και δάσκαλος.
– Κι εγώ τρελός σαν εσένα ή τον Διογένη.
– Χμ, αποκλείεται εσύ να περιφρονήσεις τον Μέγα Αλέξανδρο και να χλευάσεις τον Πλάτωνα.
– Έλεγαν οι παλιοί ότι ο Διογένης είναι ο Σωκράτης που έγινε τρελός.
– Υπέροχη φήμη. Εσύ πάντως πρώτα γεννήθηκες τρελός και στην πορεία έγινες δάσκαλος.
– Όχι διότι έλεγα την αλήθεια από μικρός.
– Σαφώς, μα θέλει τρέλα να ξεκινήσεις προϋπηρεσία αλήθειας, τόσο νωρίς.
– Εκτός αν έχεις γεννηθεί γέρος, μην το ξεχνάς, λεπτέ μου φίλε!
– Ναι έχεις τόσο δίκιο, μα έχω τρελαθεί να ξεχνάω τελευταία και σου ζητώ συγνώμη γι’ αυτό μα όχι δεν ξεχνώ αυτούς που έδωσαν την αλήθεια τους για εμάς. Δε θα στο έκανα ποτέ αυτό.
– Μόνο οι ψεύτες τρελαίνονται με την αλήθεια. Εμείς μια χαρά είμαστε μαζί!
– Να τρελαθούμε από χαρά, γεροδάσκαλε!
– Για να το μεταχαρούμε!

Μέσα σε καπνούς δύο φίλοι περπατούν στη Γαλλία. Η φωτιά έχει δώσει στον ουρανό, χρώμα από ηλιοβασίλεμα. Δύει η Παναγία των Παρισίων.

– Και τώρα τι; Θα μας μείνει μόνο το βιβλίο του Βίκτωρ;
– Η ΑΝΑΓΚΗ που είναι και τίτλος κεφαλαίου του βιβλίου για να ξαναγίνει το πρέπον.