Όταν βρεθήκαμε στο Μνημείο
του Άγνωστου Στρατιώτη
διαβάσαμε για πρώτη φορά
για τον σεβασμό και τη σιωπή
κι ότι δεν θα ξεχάσουμε
όλους αυτούς που θυσιάστηκαν
για να ζήσουμε ελεύθεροι
και η μπρούντζινη μνήμη
μας υπενθύμισε
ότι θα ήταν μαζί τους
ακόμα κι όταν θα ήμασταν μακρυά
έτσι περπατήσαμε
γύρω από το μνημείο
κι ανακαλύψαμε
τα αγάλματα των ηρώων
που ποτέ δεν έπαψαν
ν’ αγωνίζονται για τους άλλους
επειδή από την αρχή
πίστεψαν στην ανθρωπιά
της Ανθρωπότητας.