Έχουμε τη φυσιολογική τάση να θεωρούμε τη βαθύτητα με την χωρική της έννοια και δυσκολευόμαστε να την φανταστούμε σε χρονικό πλαίσιο. Είναι όμως κι αυτό σημαντικό ειδικά όταν σκεφτόμαστε μέσω της Σχετικότητας ακόμα και στο επίπεδο της Ειδικής. Μάλιστα ένα καλό ενδιάμεσο σε τεχνικό πλαίσιο να σκεφτούμε τον διπλό κώνο του φωτός και να βάλουμε κάθετα τον άξονα ct έτσι ώστε το κάτω μέρος να είναι το παρελθόν και το πάνω το μέλλον. Με αυτήν την αλλαγή κατεύθυνσης είναι πιο εύκολο να ξεφύγουμε από την κλασσική προσέγγιση του οριζόντιου άξονα και να αντιληφθούμε πιο βαθιά αυτήν την έννοια αφού επιτρέπει να αναδείξουμε τη χρονική βαθύτητα. Κλασικά μπορούμε να μιλήσουμε για το παρελθόν του μέλλοντος και για το μέλλον του παρελθόντος. Με αυτήν την νέα προσέγγιση έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε το παρελθόν ως βάθος του μέλλοντος και το μέλλον ως ύψος του παρελθόντος. Όμως μέσω θεωρίας σχέσεων και της Σχετικότητας συνειδητοποιούμε ότι το καθένα είναι το βάθος του άλλου και αυτό το βάθος που είναι πιο αφαιρετικό θα ονομάσουμε χρονική βαθύτητα, έτσι φαίνεται ότι είναι μια ολιστική οντότητα που εμπεριέχει τις σχέσεις του παρελθόντος και του μέλλοντος.