Στην αρχή κανένας δεν μιλούσε για την ακύρωση του Προσυμφώνου των Πρεσπών, λες και το όλο θέμα είχε λήξει. Τώρα όμως βλέπουμε όλο και περισσότερες αναφορές σε αυτή. Ακούμε επίσης όλο και πιο πολύ την έννοια της επαναδιαπραγμάτευσης. Όμως οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτά τα δύο πράγματα σχετίζονται άμεσα. Διότι η επαναδιαπραγμάτευση ακόμα και αν δεν κάνει άμεση αναφορά στην ακύρωση του Προσυμφώνου, το υπονοεί διότι είναι το υπόβαθρό της. Στην ουσία γίνεται το ανάλογο με το Προσύμφωνο και την Ενδιάμεση Συμφωνία αφού η ενεργοποίηση του ενός ακυρώνει την ύπαρξη της άλλης. Όσοι λοιπόν μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση χρησιμοποιούν μία διπλωματική έκφραση για να μιλήσουν πολύ απλά για την ακύρωση αυτού του απαράδεκτου Προσυμφώνου. Έχουμε λοιπόν με αυτό τον τρόπο αρχίσει τη νοητική διαδικασία της αλλαγής φάσης από την διεξαγωγή των ευρωεκλογών. Όμως αυτό γίνεται χωρίς να το βλέπουν οι άλλοι, διότι δεν βλέπουν ακόμα πόσο ευάλωτο είναι αυτό το Προσύμφωνο και στην ίδια τη διατύπωσή του. Έτσι μετά τις εκλογές θα μιλήσουν όλοι οι πολιτικοί με πιο ανοιχτό τρόπο για την ουσία, δηλαδή την επαναδιαπραγμάτευση μετά την ακύρωση.