Όταν ένα κόμμα είναι ενάντια στον πολιτισμό που έχει γεννήσει το Έθνος του, πώς μπορεί να συνεχίσει την εξέλιξή του; Όταν ένα κόμμα δεν πιστεύει στην πίστη του Έθνους του, πώς μπορεί να αγαπήσει τους πιστούς; Όταν ένα κόμμα έχει μια ιδεολογία που θεωρεί ότι η ελευθερία είναι μόνο άχρηστη πολυτέλεια, πώς μπορεί να μην θέλει σκλάβους να το συντηρούν; Ό,τι και να μας πει ένα τέτοιο κόμμα είναι ξεκάθαρο ότι ανήκει στο πλαίσιο της βαρβαρότητας. Έτσι είναι αναμενόμενο να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον Ελληνισμό, ο οποίος είναι διαχρονικός και με τον Χριστιανισμό επειδή είναι πίστη της αγάπης. Βέβαια όταν αυτό το κόμμα θεωρεί ότι συνεχίζει την παράδοση μιας άλλης επανάστασης που ήταν μόνο ταξική και απέτυχε, πώς θα είχε ένα φωτεινό μέλλον να προσφέρει. Διότι δεν πιστεύει ούτε στην ιστορία, για να μπορέσει να δώσει σημασία στο παρελθόν. Όταν ένα κόμμα είναι μόνο της εκδίκησης και δεν μπορεί να είναι εποικοδομητικό γιατί να είναι ένα ελκυστικό κόμμα. Αφού ζήσαμε τόσα χρόνια ένα τέτοιο κόμμα, ξέρουμε πια όλοι μαζί ότι ενωμένοι πρέπει να το διώξουμε από την εξουσία για να σταματήσει αυτή η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να δούμε επιτέλους φως για τον ελληνικό λαό.