Επειδή τώρα σταμάτησαν τα ιδεολογικά εμπόδια της καθυστέρησης μπορούμε και πάλι να προχωρήσουμε δυναμικά το θέμα της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και των οριοθετήσεών της με την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Με τις συμβάσεις που έχουμε κάνει στα θαλάσσια οικόπεδα 2 και 10 αλλά και στις θαλάσσιες περιοχές Ιόνιο, Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης χάρη στις οποίες αγγίζουμε και τη μέση γραμμή, είναι απαράδεκτο να καθυστερήσουμε ακόμα περισσότερο την αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και τη θέσπισή της. Επίσης αφού βλέπουμε τι γίνεται με την κυπριακή ΑΟΖ ακόμα αναρωτιόμαστε τι πρέπει να κάνουμε μετά από τόσα χρόνια. Αφού θέλουμε ανάπτυξη πρέπει να έχουμε ανάκαμψη και για να την έχουμε αυτή πρέπει να αξιοποιήσουμε δυναμικά την ελληνική ΑΟΖ που αποτελεί θωράκιση της Ελλάδας. Δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να έχουμε ακόμα καθυστερήσεις σε πολιτικό επίπεδο. Αν θέλουμε μια Ελλάδα πιο φωτεινή και έναν ουρανό πιο γαλάζιο, θα πρέπει να ασχοληθούμε και με τη θάλασσα χωρίς να ξεχάσουμε το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector και τον αγωγό φυσικού αερίου East Med διότι αυτό είναι το μέλλον της Ελλάδας. Το ξέρει εδώ και χρόνια ο Ελληνισμός, είναι καιρός να το μάθει έμπρακτα και ο ελληνικός λαός για να ζήσει επιτέλους ελεύθερος.