Λοιπόν, είμαστε εδώ στην εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, ουσιαστικά μέσα στον περίγυρο, μέσα στο μοναστήρι στο Άγιο Όρος, με φίλους, με πιστούς που έχουν έρθει και από διάφορες περιοχές όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Αμερικής, για να το χαρούμε και αυτό σημαίνει τι; Σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα σημείο αναφοράς, αυτό κάναμε με την περιήγησή μας εδώ, είδαμε ότι υπάρχει μεγάλο έργο όχι μόνο για την συντήρηση, για την ανάπτυξη και φαίνεται ότι θέλουν να το διατηρήσουν και για αυτό είναι σημαντικό για εμάς να το βλέπουμε επί του πρακτέου. Για τους μαθητές που το είδαν για πρώτη φορά το Άγιο Όρος, είναι καλό σαν αρχή και το βλέπετε ακόμα και από τους θορύβους ότι είναι ένας ζωντανός οργανισμός, δεν είναι κάτι το οποίο δεν ζει πια. Έχουμε χρονολογίες 1820, 1821, 1856, 1871, 1868, καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι υπήρχε μια μεγάλη δραστηριότητα. Τώρα μάς είπε ο Γέροντας ότι έχουν 35 πατέρες που είναι αρκετά μεγάλος ο αριθμός από ό,τι φαίνεται για τα δεδομένα, για τους ανθρώπους που θα γίνουν στη συνέχεια πατέρες, αν ξεπεράσουν το στάδιο όπου δοκιμάζονται. Αλλά αυτό που βλέπουμε και για τα δικά μας δεδομένα του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού είναι ότι έχουμε ένα κράμα εποχών, διαφορετικών εποχών που δείχνει ένα διαχρονικό στοιχείο. Υπάρχουν καστρικά στοιχεία, πολιορκητικά, παρόλο που είμαστε σε ιερό ναό, που σημαίνει ότι ήξεραν ότι πρέπει να υπάρχει κι ένα σύστημα άμυνας, γιατί μπορούσαν να δεχθούν και επιθέσεις. Έχουμε έναν ωραίο διάκοσμο ακόμα και ενσωματωμένο στα τείχη όπως το βλέπουμε και πίσω και βλέπουμε ότι ο εσωτερικός χώρος όταν είναι ενωμένος με καστρικές δομές σημαίνει ότι αυτοί που τον έχτισαν ήταν για να μείνουν όχι μόνο για αιώνες αλλά για χιλιετία και όπως μιλήσαμε και με τον Γέροντα, μάς είπε ότι έχουμε χρονολογίες το 1020 και χαιρόμαστε πάρα πολύ που συναντάμε κι άλλους χιλιόχρονους.