Ο Νόμος περί Υδρογονανθράκων 2289/1995 και η τροπολογία του 4001/2011 προβλέπει ότι η Περιφέρεια όπου βρίσκεται το θαλάσσιο κοίτασμα και όχι το όλο θαλάσσιο οικόπεδο που μπορεί να αφορά περισσότερες, θα πάρει το 5% των απολαβών του Ελληνικού Δημοσίου και το 20% με στόχο περιβαλλοντικού και εκπαιδευτικού προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα ποσά μπορούν να βοηθήσουν έμπρακτα τις Περιφέρειες για την ανάπτυξη τους και αυτές πρέπει να τα αξιοποιήσουν στο έπακρον, αφού αποτελεί και μια δυνατότητα ανάκαμψης. Με άλλα λόγια πρέπει οι Περιφέρειες όχι μόνο να ενημερωθούν, αλλά και να συμπεριλάβουν αυτό το ενεργειακό κομμάτι στη στρατηγική τους ανάπτυξη έτσι ώστε οι κάτοικοι να δουν με τον πιο πρακτικό τρόπο όλα τα οφέλη της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ ακόμα και σε τοπικό επίπεδο. Έτσι θα έχουν ένα όραμα με προοπτικές για το μέλλον της περιοχής τους που θα ενισχύσει βέβαια και την Ελλάδα σε εθνικό επίπεδο. Τώρα λοιπόν που περιμένουμε και την ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων είναι η κατάλληλη στιγμή για να παρθούν πρωτοβουλίες και να γίνουν κινήσεις που προετοιμάζουν το μέλλον από τις αρχές Σεπτεμβρίου που θα αναλάβουν τα καθήκοντα τους οι νέες Περιφέρειες.