Κανένας δεν τολμούσε να μιλήσει για έκτρωση.
Διότι κάποιοι το ήθελαν και κάποιοι το άφησαν.
Το έγκλημα δεν είχε τιμωρία λόγω δειλίας.
Κι η αγέννητη δεν είχε καμιά προστασία.
Τώρα όμως μετά τη διδασκαλία.
Κάποια είδε την ψυχή της
κι ακόμα κι αν ένιωθε μια πικρή γεύση
θυμήθηκε πώς ήταν παλιά η σοκολάτα
και χάρηκε που έζησε το άγνωστο.
Είχε μάθει πώς να βλέπει το αόρατο
μιας απούσας εικόνας.
Είχε δει άλλα σκίτσα που τα βοήθησαν
να ξεπεράσει τα εμπόδια
και να δει το σημείο εκκίνησης
έτσι η ψυχή της αγέννητης
απέκτησε μια οντότητα
είχε ακόμα και δικαιώματα
χάρη στην Ανθρωπότητα.
Έτσι με τη βαθύτητα
ένα χαμόγελο λαξεύτηκε πάνω στο πρόσωπο
της νέας μαθήτριας.
Έτσι άρχισε η πορεία της
στη γαλήνη.