Η αναφορά στις ψυχές ήταν καταλυτική.
Ο καθένας μέσω των κειμένων, των συνθέσεων
αλλά και των ζωγραφιών
ένιωθε την ανάγκη να εκφράσει
την προσωπική του βαθύτητα
γιατί τώρα ήξερε ότι κάποιος
όχι μόνο την έβλεπε αλλά την άκουγε.
Οι ψυχές δεν ήταν πια σιωπηλές.
Δεν υπήρχε πια φοβία
γιατί η αναφορά ήταν απελευθέρωση.
Έτσι σιγά σιγά εκεί
που πίστευαν ότι υπήρχε
μόνο θλίψη
ένιωσαν τη χαρά να μεγαλώνει
για να γίνει γαλήνη
επειδή υπήρχε
ο ελκυστής της αρμονίας
που άλλαζε τα πάντα.
Η αναφορά είχε προκαλέσει
τη δημιουργία ενός δικτύου βαθύτητας
που είχε μέσα του ψυχές
Ανθρωπότητας.