Σκηνή ΙΘ΄

Χάρης
Μη μου πείτε ότι θα φύγετε τώρα στο καλύτερο. Χρόνος. Προτείνω να μείνετε όλοι εδώ.

Χαρά
Να φέρουμε κεριά, τότε.

Τέρας
Κι εσύ θέλεις να μείνουμε εδώ;

Χαρά
Η απόφασή σου εξαρτάται από τη δική μου;

Τέρας
Αν το θέλεις…

Χαρά
Και βέβαια το θέλω.

Αλεξία
Δεν ξέρω τι να πω.

Χαρά
Πες το ίδιο με μένα.

Αλεξία
Εντάξει!

Χαρά
Έτσι σε θέλω. Χρόνος. Τι μουσική υπάρχει εδώ;

Χάρης
Πήγαινε να διαλέξεις μόνη σου.

Χαρά
Ωραία! Πηγαίνει στο άλλο δωμάτιο.

Αλεξία
Δάσκαλε, όλα καλά;

Τέρας
Χαίρομαι για τη σημερινή σου υπέρβαση.

Αλεξία
Δεν είσαι ο μόνος… Χρόνος. Ήθελα να πω…

Τέρας
Ξέρω… Χρόνος. Η χαρά λειτουργεί συμπληρωματικά με την ανθρωπιά.

Αλεξία
Αυτό ήθελα ν’ ακούσω, δάσκαλε.

Χάρης
Άσε το δάσκαλο ήσυχο και κοίτα γύρω σου.

Αλεξία
Αν δεν είναι καλά… Σιωπή.

Χάρης
Καλά είναι το μέλλον μας!

Αλεξία
Να ’σαι καλά, Χάρη.

Επιστρέφει η Χαρά.

Χαρά
Ακούτε, ακούτε;

Αλεξία
Είναι δυνατόν να μην ακούμε;

Χαρά
Είναι το αγαπημένο μου!

Αλεξία
Κλασική μουσική έβαλες;

Χαρά
Πειράζει;

Αλεξία
Σίγουρα όχι το δάσκαλο.

Χαρά
Εσένα;

Αλεξία
Ό,τι ποθείς!

Χαρά
Τότε;

Αλεξία
Απλώς πάλι με ξάφνιασες.

Τέρας
Η ένατη του Beethoven περιέχει πολλά.

Χαρά
Μην αρχίσεις…

Τέρας
Αυτό πρέπει… Δεν θα πω για τον τίτλο…

Χαρά
Με το χαμόγελο στα χείλη. Καλά τότε, πες το…

Τέρας
Αυτό το έργο είναι μία προσφορά χωρίς εκπτώσεις.

Χαρά
Πες και κάτι άλλο να καταλάβουμε κι εμείς.

Τέρας
Ο δημιουργός του δεν μπορούσε να το ακούσει. Το έγραψε αποκλειστικά για τους άλλους.

Αλέκος
Ήταν κουφός τότε.

Αλεξία
Έτσι και για τους δασκάλους της ανθρωπότητας…

Χάρης
Γράφουν το έργο τους μόνο για τους άλλους.

Αλεξία
Δεν το μοιράζονται όπως νομίζουμε συχνά, το μοιράζουν.

Χαρά
Σας αρέσει τουλάχιστον; Χρόνος. Γιατί δεν είπατε τίποτα.

Το τέρας παίρνει την πεντάμορφη στην αγκαλιά του κι ο Αλέκος αγγίζει την Αλεξία που δεν αντιδρά. Ο Χάρης σηκώνεται για να φέρει κρασί στους καλεσμένους της νύχτας κι επιστρέφει όταν αρχίζει το Scherzo.

Χάρης
Δεν το δοκίμασα ακόμα και θα ήθελα να το κάνουμε μαζί.

Αλεξία
Τι άλλο θα ζήσω σήμερα;

Αλέκος
Είμαστε ήδη στο αύριο.

Χαρά
Κι εμείς θα δοκιμάσουμε.

Χάρης
Ωραία! Πόσο χαίρομαι που δεν αντιδρά κανένας!

Αλεξία
Υπονοείς κάτι, Χάρη;

Χάρης
Εγώ; Αστειεύεσαι, φαντάζομαι! Ο Χάρης τούς σερβίρει όλους και περιμένει να δοκιμάσουν όλοι μαζί. Λοιπόν, πώς σας φαίνεται;

Χαρά
Περίμενε, περίμενε…

Χάρης
Τι έγινε;

Χαρά
Για να δω την ετικέτα.

Αλεξία
Τι έχει η ετικέτα;

Η Χαρά κοιτάζει την ετικέτα.

Χαρά
Τίποτα, τίποτα… Χρόνος. Μου θύμισε ένα έργο του Vincent.

Αλεξία
Πραγματικά είναι η νύχτα της ανθρωπιάς.

Οι πέντε κινήσεις γέμισαν τη σιωπή με τα αρώματα και τις γεύσεις.

Αλέκος
Δεν θα μας φέρεις κάτι να τσιμπήσουμε;

Χάρης
Με τόσο καλή παρέα, τι άλλο να κάνω;

Αλεξία
Έρχομαι να σε βοηθήσω.

Τέρας
Καθίστε εσείς εδώ. Χρόνος. Θα πάμε εμείς.

Αλεξία
Σίγουρα;

Αλέκος
Βέβαια. Χρόνος. Τι νομίζεις ότι δεν θα τα καταφέρουμε;

Χαρά
Έλα μαζί μου. Χρόνος. Αρκετά έκανες σήμερα.

Όταν είναι πλέον μόνες τους.

Αλεξία
Δεν ξέρω τι να πω!

Χαρά
Μη λες τίποτα! Έτσι δεν θα κάνεις λάθος.

Αλεξία
Μιλάς σε φιλόλογο, θυμάσαι; Πώς να μην πω τίποτα; Περίμενες εσύ αυτή την εξέλιξη;

Χαρά
Γιατί να την περιμένω; Σιωπή. Την ήθελα!

Αλεξία
Απλώς από ποια ώρα και μετά;

Χαρά
Από τότε που τον συνάντησα…

Αλεξία
Γιατί τα πράγματα είναι τόσο απλά με σένα;

Χαρά
Για δύο λόγους!

Αλεξία
Έχεις και δύο λόγους!

Χαρά
Βέβαια! Χρόνος. Ο πρώτος είναι ότι δεν μ’ αρέσουν τα δύσκολα.

Αλεξία
Και ο δεύτερος;

Χαρά
Τώρα έχω τον άνθρωπό μου για τα δύσκολα.

Αλεξία
Ούτε θεώρημα πληρότητας να άκουγα!