– Πώς εξηγείται η πολυπλοκότητα;
– Με απλούς όρους.
– Αυτό είναι πάντα δυνατόν;
– Όχι, βέβαια.
– Πρέπει λοιπόν να προσπαθούμε;
– Ναι, βεβαίως.
– Ακόμα κι αν είναι κάποιες φορές αδύνατον;
– Κυρίως αν είναι αδύνατον.
– Δεν καταλαβαίνω το συλλογισμό σας δάσκαλε.
– Οφείλω να σου εξηγήσω;
– Ναι, σας παρακαλώ
– Ακόμα κι αν είναι αδύνατον;
– Εσείς θα βρείτε σίγουρα κάποιον τρόπο, δεν είναι έτσι;
– Μα έτσι με ωθείς να επιχειρήσω το αδύνατον.
– Ναι, αυτό είναι αλήθεια.
– Λοιπόν κατάλαβες, προς το παρόν…
– Ναι, δάσκαλε.
– Η απλότητα είναι κι αυτή επίσης πολύπλοκη.
– Επειδή δεν είναι απλοϊκή;
– Επειδή είναι η σύνθεση…
– Της ανάλυσης;
– Της κατανόησης.
– Όμως όλοι οφείλουν να κάνουν μια προσπάθεια…
– Γιατί όλα είναι ένα
– Όπως το ένα είναι όλα.
– Όλο το σύμπαν μέσα σ’ ένα μόνο άτομο.
– Αυτό είναι το ολιστικό όραμα;
– Είσαι σε καλό δρόμο.
– Υπάρχει και κακός;
– Όχι, βέβαια.
– Γιατί όμως;
– Τα παρακλάδια είναι διαφορετικά, αλλά είναι κομμάτια του ίδιου σύμπαντος.