Το Σύμφωνο Βενιζέλου – Tittoni
έδινε τη Βόρειο Ήπειρο και την Κορυτσά
στην Ελλάδα
επειδή η Ιταλία θα εγκατέλειπε
τις επιφυλάξεις που είχε
στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης Παρισίων
τον Μάρτιο του 1919.
Ταυτόχρονα η Ιταλία θα παραχωρούσε
στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα
εκτός από τη Ρόδο.
Το πρόβλημα ήταν
ότι υπήρχε
συσχέτιση
με τα δεδομένα της Τουρκίας.
Έτσι παρόλο
που το Αγγλό-Αμερικανικό-Γαλλικό Memorandum
υιοθέτησε το Σύμφωνο
στις 9 Δεκεμβρίου 1919,
ο Sforza
την εγκατέλειψε
και επέτρεψε
ένα άλλο που θα έδινε
στην Αλβανία
τα σύνορα που είχε το 1913.