Όσο περνά ο καιρός, βλέπουμε όλο και καλύτερα τι γίνεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ και πως εφαρμόζεται η υψηλή στρατηγική της Κύπρου σε σχέση με το θέμα της απελευθέρωσης. Πρώτο επίπεδο, η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, μετά η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη συνέχεια οι οριοθετήσεις με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και Ισραήλ, μέσω της θέσπισης της ΑΟΖ. Ακολούθησε η τεμάχιση των θαλασσίων οικοπέδων, τα συμβόλαια με τις Noble, Delek, Avner, Shell, Kogas, Eni, Total, Exxon Mobil και Qatar Petroleum. Ήρθαν μετά οι ανακαλύψεις των κοιτασμάτων Αφροδίτη, Καλυψώ και Γλαύκος. Και τώρα προγραμματισμός νέων γεωτρήσεων στα θαλάσσια οικόπεδα 2, 3, 6, 7, 8, 9, 10 και 12. Σε όλη αυτή τη φάση η θεματολογία της ΑΟΖ ξεπέρασε εντελώς οποιαδήποτε μορφή διαπραγματεύσεων σε κοινοτικό επίπεδο, γιατί αυτές ήταν πάντα σ’ ένα καλύτερο επίπεδο από το εθνικό. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν διεθνή έργα κοινού ενδιαφέροντος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τον αγωγό φυσικού αερίου East Med και το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector. Τώρα πρέπει στη συνέχεια να περάσουμε στο στάδιο της κατασκευής ενός τερματικού σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου για να ενεργοποιήσουμε και τον εμπορικό στόλο των καραβιών LNG. Τότε μετά την φάση εξόρυξης θα έχουμε το ενεργειακό υπόβαθρο για την αλλαγή κύκλου σε στρατηγικό επίπεδο.