Αν θέλει η Τουρκία να αυτοαπομονωθεί είναι δικό της πρόβλημα και όχι της Ελλάδας. Δηλαδή δεν πρέπει να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τις παράλογες κινήσεις αλλά πρέπει να απαντάμε με εποικοδομητικές πράξεις. Έτσι πρέπει να κάνουμε πιο εντατικές επαφές με όλες τις χώρες που βρίσκονται γύρω από την ελληνική ΑΟΖ: την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και βέβαια την Κύπρο. Κανένα πλαίσιο συμμαχίας δεν πρέπει να αφεθεί αναξιοποιήσιμο. Η Αλβανία υπέγραψε με την Eni που είναι φιλική προς εμάς λόγω Κύπρου και Αιγύπτου. Η Ιταλία θέλει να συνεκμεταλλευτούμε το κοίτασμα Πύρρος. Η Λιβύη θέλει σταθεροποίηση. Η Αίγυπτος θέλει να εξάγει το φυσικό της αέριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικά μετά την αρχή της αξιοποίησης του κοιτάσματος Ζορ. Η Κύπρος θέλει να ενισχυθεί. Πιο μακριά από τις άμεσες επαφές υπάρχει το Ισραήλ λόγω συμμαχίας σε στρατηγικό, στρατιωτικό και ενεργειακό επίπεδο αλλά και οι ΗΠΑ που παίζουν διαφορετικά πια στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι αντί να σπαταλάμε χρόνο με το τι θα πει και τι θα κάνει η Τουρκία ας αφοσιωθούμε στη στρατηγική που θα ενεργοποιήσει τους συμμάχους μας. Έτσι ώστε να παράγουμε κοινό έργο και να ενισχύσουμε το στρατηγικό μας μείγμα τόσο με τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, όσο με το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector.