Κόρη: Πιο δυνατά!
Μάνα: Τι πράγμα;
Κόρη: Τις συνθέσεις του Δασκάλου…
Μάνα: Γιατί;
Κόρη: Για να γεμίσουν όλο το σαλόνι.
Μάνα: Αφού λύνεις ασκήσεις.
Κόρη: Παίζω με έξυπνα παιχνίδια!
Μάνα: Σωστό και αυτό.
Κόρη: Κι έτσι σκέφτομαι καλύτερα.
Μάνα: Τώρα είναι εντάξει;
Κόρη: Μμμ…
Μάνα: Εντάξει.
Κόρη:  Μ’ αρέσουν οι συνθέσεις…
Μάνα: Γιατί;
Κόρη: Είναι πιο όμορφες από την οπερέτα…
Μάνα: Αλλά σ’ άρεσε που ήρθες.
Κόρη: Βέβαια!
Μάνα: Πώς κι έτσι;
Κόρη: Μου το είχε υποσχεθεί ο Δάσκαλος.
Μάνα: Κατάλαβα.
Κόρη: Ας ακούσουμε τώρα…
Μάνα: Ναι, ναι, ας ακούσουμε.
Κόρη: Μια μέρα θα του ζητήσω να μου γράψει και για μένα. Το έχει κάνει ήδη με τα ποιήματα…