Μπορεί η Τουρκία να εμφανίζεται, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, ότι ελέγχει την κατάσταση αλλά η πραγματικότητα είναι θεμελιακά διαφορετική και όλες οι κινήσεις της είναι ουσιαστικά απεγνωσμένες. Διότι δεν μπορεί να μπει στην ενεργειακή σκακιέρα. Έτσι η Τουρκία πάει μόνο ως εκεί που την παίρνει. Αφού δεν κατάφερε να κάνει τίποτα με την Αίγυπτο ούτε με τη Λιβύη τελικά εκβίασε την κυβέρνηση της Τρίπολης, επειδή είναι αδύναμη και χρειάζεται όπλα, για να πετύχει ένα μνημόνιο το οποίο είναι εκ φύσης άκυρο, αφού δεν πρόκειται να το κυρώσει η Βουλή της Λιβύης. Και βέβαια δεν κατάφερε να λυγίσει τον Χαφτάρ που συνεχίζει ακάθεκτος τον αγώνα της απελευθέρωσης της Λιβύης. Επίσης όταν η Τουρκία δηλώνει σε αυτό το πλαίσιο ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν ούτε ΑΟΖ, ούτε υφαλοκρηπίδα, αλλά ακόμα και την παράλογη οριοθέτηση την έκανε αποφεύγοντας τα θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα ακόμα της Κρήτης. Άλλωστε μόλις προσπαθεί να εισχωρήσει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα αμέσως και άμεσα επεμβαίνει η ελληνική φρεγάτα Νικηφόρος Φωκάς για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Όμως αυτές οι κινήσεις δεν υποστηρίζονται με τον πρέποντα τρόπο από τα δικά μας ΜΜΕ και ο λαός μας μένει με την εντύπωση ότι δεν κάνει τίποτα το Πολεμικό Ναυτικό και ότι το ίδιο ισχύει για την Πολεμική Αεροπορία. Ενώ η πραγματικότητα στο έδαφος είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις αποκρούουν κάθε τουρκική προσπάθεια να εισβάλλει στη χώρα μας. Έτσι η Τουρκία μπορεί να κερδίζει τις εντυπώσεις σε επικοινωνιακό επίπεδο, αλλά όχι στην πράξη.