Όταν είμαστε σε φάση επιδημίας που καταλήγει σε πανδημία, η ιατρική με την κλασική έννοια δεν επαρκεί και πρέπει να ενισχυθεί από τη στρατηγική για να μετατραπεί σε στρατηγική ιατρική, διότι δεν πρέπει να διαχειριστεί μόνο ασθενείς αλλά και ανθρώπους που δεν έχουν έρθει σε επαφή με την επιδημία. Είναι απαραίτητο να λειτουργεί σε δύο επίπεδα, το ένα καθαρά ιατρικό από τη στιγμή που υπάρχει απαραίτητη είσοδος στο νοσοκομείο και το άλλο το καθαρά συμβουλευτικό αλλά και θεσμικό για να υπάρχουν ξεκάθαρες οδηγίες για τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, για να μην συμμετέχουν στην εξάπλωση της επιδημίας. Με άλλα λόγια να μετατραπεί το άγχος σε μια δημιουργική τάση με την έννοια της συμμετοχής ενός αγώνα που αφορά την Ανθρωπότητα και τίποτα λιγότερο. Έτσι η στρατηγική ιατρική είναι αυτή που θα δώσει σε κάθε άνθρωπο την ορθολογική προσέγγιση μιας στρατηγικής που θέλει ταυτόχρονα να διαχειριστεί την προστασία μεταξύ των ανθρώπων, για να υπάρξει η απαραίτητη συνέργεια για να νικήσουμε ακόμα και την πανδημία.