Αναστασία: Και για το ξύλο του σπαθιού δεν είπες τίποτα.

Χρήστος: Σου είπα για τη χειρολαβή.

Αναστασία: Με τι μπορεί να είναι;

Χρήστος: Κώδικας.

Αναστασία: Εραλδική;

Χρήστος: Παλαιογραφία.

Αναστασία: Της κίνησης;

Χρήστος: Αυτό δεν είναι η γραφή… Χρόνος

Αναστασία: Την έβλεπα περισσότερο ακίνητη.

Χρήστος: Μετά την κίνηση, έρχεται η ακινησία.

Αναστασία: Αλλά χωρίς κίνηση δεν θα υπήρχε.

Χρήστος: Βλέπουμε την πράξη αλλά ξεχνάμε την κίνηση.

Αναστασία: Βλέπουμε την παρτιτούρα αλλά ξεχνάμε την μουσική.

Χρήστος: Την άκουσα πριν την γέφυρα.

Αναστασία: Το ντουέτο;

Χρήστος: Το κόρνο και το τσέλο.

Αναστασία: Το μέταλλο και το ξύλο.

Χρήστος: Το σπαθί και τη βελανιδιά.

Αναστασία: Όλη τη μνήμη μέσα στη μουσική.

Χρήστος: Αυτός είναι ο κώδικας.

Αναστασία: Δεν κατάλαβα όμως για ποιο πράγμα μιλά.

Χρήστος: Για τον ηρωισμό της βελανιδιάς.

Αναστασία: Πάλι δεν καταλαβαίνω.

Χρήστος: Φαντάσου το δέντρο στο πεδίο μάχης.

Αναστασία: Ποιας μάχης;

Χρήστος: Της ιστορίας ενάντια της λήθης.