Τότε ο κόμης έβγαλε το γάντι του και το πέταξε προς το πλήθος. Μετά έδειξε το χέρι του, λασπωμένο και ματωμένο, φωνάζοντας:

– Είμαι μολυσμένος !

Απότομα το πλήθος απομακρύνθηκε. Ο φόβος του είχε νικήσει το μίσος του. Ήταν έτοιμο να κάψει αθώους, όχι να αντιμετωπίσει μολυσμένους. Ξαφνικά ένας άντρας έπιασε το τεντωμένο χέρι του. Ήταν ο υιός των εφτά κλάδων.

– Κι εγώ !

Το πλήθος άρχισε να τρέχει σαν αρουραίοι που ήθελαν να ξεφύγουν. Έτσι γεννήθηκε ο θρύλος των μολυσμένων που είχαν σώσει τους Εβραίους από την πυρά.

– Η φωτιά δεν καίει το φως, είπε η μάνα στα παιδιά της.