Ευαγγελία: Ο Σωτήρης λειτουργεί πάνω μου σαν φάρμακο…

Ιωάννης: Εννοείς βάλσαμο;

Ευαγγελία: Μπορεί να είναι και αυτό…

Ιωάννης: Κι εμένα αγγίζει ψυχικά.

Ευαγγελία:  Έχει κάτι που…

Ιωάννης: Δεν έχει τίποτα. Είναι μόνο…

Ευαγγελία: Ναι αυτό εννοούσα. Αυτό το ύφος δεν είναι οριακά ανθρώπινο;

Ιωάννης: Ναι όντως οριακά…

Ευαγγελία: Και ταυτόχρονα τόσο κοντά στα παιδιά…

Ιωάννης: Μπορεί να είναι αυτός ο λόγος.

Ευαγγελία:  Έβγαλες φωτογραφίες του κήπου;

Ιωάννης: Τις έστειλα ήδη.

Ευαγγελία: Στον Σωτήρη;

Ιωάννης: Στην αρχή στον Παύλο… Μετά ξέρει αυτός…

Ευαγγελία: Και οι μικρές μιλούν άμεσα μαζί του.

Ιωάννης: Γι’ αυτό είναι χαρούμενες…

Ευαγγελία: Ναι! Ακόμα και τώρα!

Ιωάννης: Παρατήρησα ότι μεγάλωσαν οι αντοχές τους…

Ευαγγελία: Μόνο αυτές…

Ιωάννης: Κι εσύ το πρόσεξες.

Ευαγγελία: Κάνουν ψωμί, κόβουν μαλλιά για να τα κάνουν δώρο…

Ιωάννης: Ακολουθούν πιστά…

Ευαγγελία: Κι εμείς;

Ιωάννης: Ξεχειλίζουμε…

Ευαγγελία: Ναι όντως, άλλωστε εκεί βρίσκεται η ψυχή μας.

Ιωάννης: Είναι εξωσωματική.

Ευαγγελία: Η δική του μας ξεγεννά!

Ιωάννης: Μαιευτική ψυχής…

Ευαγγελία: Έτσι βλέπουμε τα βιβλία μέσα στα δέντρα.

Ιωάννης: Και τους πίνακες μέσα στα παράθυρα.

Ευαγγελία: Βλέπει το έργο μέσα στο ον.

Ιωάννης: Την ομορφιά μέσα στην αλήθεια.