Βασιλική: Πότε θα τραγουδήσουμε;
Ιωάννης: Δεν είναι ακριβώς τραγούδι.
Βασιλική: Τι είναι;
Ιωάννης: Ύμνος…
Βασιλική: Αν ήξερες πόσους ύμνους ξέρω!
Ιωάννης: Μήπως εννοείς κάτι άλλο.
Βασιλική: Βρε συ! Τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν έχεις ακούσει κοματάρες; Ε οι πιο μεγάλες είναι ύμνοι…
Ιωάννης: Αυτό φοβόμουνα…. Χρόνος.
Βασιλική: Τι φοβάσαι;
Ιωάννης: Τις κόκκινες γραμμές…
Βασιλική: Νομίζεις πως δεν ξέρω το τραγούδι; Τώρα θα δεις!
Ιωάννης: Περίμενε, περίμενε.
Βασιλική: Όταν υπάρχει ανάγκη, δεν περιμένω.
Ιωάννης: Είσαι σίγουρη πως κατάλαβες τι έλεγε ο Παύλος;
Βασιλική: Περί αγάπης δεν έλεγε;
Ιωάννης: Ναι βέβαια!
Βασιλική: Και νομίζεις δεν ξέρω από σεβντά;
Ιωάννης: Παναγία μου! Δεν σώζεται η κατάσταση…
Βασιλική: Τι θες να πεις. Χρόνος. Για μίλα για να δω που το πας.
Ιωάννης: Εντάξει, εντάξει… Χρόνος. Θα τραγουδήσω κι εγώ μαζί σου.
Βασιλική: Ε πες το! Μας έβγαλες τη ψυχή…
Ιωάννης: Που να ήξερες…
Βασιλική: Ούτε ο Λουκάς δεν είχε αντίρρηση…
Ιωάννης: Του είπες τι θα τραγουδήσεις;
Βασιλική: Όχι βέβαια. Είναι έκπληξη.
Ιωάννης: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Βασιλική: Θα είναι και η Ευαγγελία!
Ιωάννης: Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τους εφτά αιώνες σαν μια απόσταση που επαρκεί για προστασία.
Βασιλική: Έτοιμος; Τον κοιτάζει. Πάμε!