Παύλος: Σωτήρη μου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φώτισες τη σκέψη μου με τα λόγια σου. Αν έβλεπες τώρα εδώ τους άδειους ναούς και τα νοσοκομεία γεμάτα, θα χαμογελούσες μάλλον. Διότι είναι πολλοί αυτοί που νόμιζαν ότι έγιναν οι ιερείς των νέων ναών. Όμως τα νοσοκομεία έχουν τα ίδια προβλήματα με τις κοινωνίες. Δεν έχουν τίποτα περισσότερο. Αν δεν ξέρουν από στρατηγική, τα νοσοκομεία γίνονται απλώς νεκροταφεία. Το όλο θέμα, έχεις δίκιο, πρέπει να το διαχειριστεί ο ίδιος ο λαός. Η πανδημία δεν αντιμετωπίζεται με την ιατρική, αλλά με την στρατηγική ιατρική που έχει βαθύτητα, γιατί έχει τη μνημοσύνη του παρελθόντος  και τη νοημοσύνη του μέλλοντος και ζει χρονοστρατηγικά. Στην αρχή όλοι άκουγαν για ιατρούς και φάρμακα. Μετά άρχισαν να λένε ότι το εμβόλιο θα αργήσει. Τελικά αναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι η καλύτερη θεραπεία για τους λαούς, είναι να μην αρρωστήσουν. Όλα έπρεπε να γίνουν πριν την ασθένεια, γιατί μετά τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Επίσης στην αρχή μιλούσαν όλοι σχεδόν απαξιωτικά για τις ευπαθείς ομάδες, αλλά μετά ήρθαν οι νεκροί να εξηγήσουν στην αλαζονεία μερικών, ότι όλος ο λαός ήταν μια ευπαθή ομάδα και ότι δεν υπήρχε ουσιαστική διαφορά, ούτε για τις ηλικίες. Όλες οι ψευδαισθήσεις χάθηκαν σε μερικές εβδομάδες. Αν ήξερες πόσο δίκιο είχες, Σωτήρη μου. Το μόνο που έχει νόημα είναι τα μέτρα και αυτά ανήκουν πραγματικά στη στρατηγική ιατρική και όχι βέβαια στην ιατρική, που είναι εγκλωβισμένη μέσα στα νοσοκομεία. Με τη βαθύτητα μόνο κατανοείς πώς λειτουργεί μια πανδημία. Ούτε οι ειδικοί των επιδημιών δεν επαρκούν για τις πανδημίες. Σε αυτές εμπλέκονται πολλά στοιχεία, που είναι εντολές εκτός ιατρικής. Τώρα μιλούμε για εφοδιαστική αλυσίδα, για μέτρα απομόνωσης, για τεχνικές διασποράς, για ανατροφοδότηση δομών, για πλαστικότητα συμπεριφορών, για ανθρώπινες σχέσεις. Τώρα φάνηκε η αλήθεια. Διότι η πανδημία αγγίζει όλη την Ανθρωπότητα και ξεπερνά τα όρια της ιατρικής. Για να την αντιμετωπίσουμε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Θα νικήσουμε την πανδημία χάρη στην υψηλή στρατηγική.