Η πανδημία δεν είναι μια απλή ασθένεια ούτε μόνο μία επιδημία, αλλά ένα φαινόμενο ολικό που αφορά όλη την Ανθρωπότητα. Κατά συνέπεια είναι μια λανθασμένη προσέγγιση να βασιζόμαστε αποκλειστικά στην ιατρική, αφού αυτή είναι εγκλωβισμένη στο τακτικό επίπεδο λόγω της δομής του δικτύου των νοσοκομειακών δομών. Σε μια πανδημία η τακτική έχει ελάχιστες επιπτώσεις στο σύνολο. Στην πραγματικότητα ασχολείται με ένα απειροελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού. Ακόμα και το επιχειρησιακό επίπεδο θα ασχοληθεί μόνο με τα κρούσματα. Έτσι η στρατηγική είναι απαραίτητη για τη διαχείριση του συνόλου του πληθυσμού που δεν θα προσβληθεί από τον κορωνοϊό, επειδή θα ακολουθήσει ορθολογικά μέτρα απομόνωσης κι επειδή θα έχει έξυπνες οδηγίες για την οργάνωση της ζωής τους σε αυτή τη φάση. Και ο λόγος είναι απλός αφού δεν μπορούμε να ποντάρουμε σε ένα εμβόλιο πριν τελειώσει αυτή η περίοδος. Διότι το πιο πιθανό είναι να λειτουργήσει όταν η ασθένεια θα γίνει εποχιακή. Πρέπει λοιπόν να τα βγάλουμε πέρα με τις ίδιες μας δυνάμεις, για να βοηθήσουμε έμμεσα την ιατρική να μην βυθιστεί με το πλήθος των ασθενών. Όσοι φοβούνται σκέφτονται μόνο την ιατρική ως λύση. Όσοι σκέφτονται ξέρουν ότι είναι το πρόβλημα και ότι πρέπει να υποστηριχθεί για να μην καταρρεύσει το όλο σύστημα. Η πανδημία ως έννοια ξεπερνά τα στάδια της μάχης και του πολέμου και απαιτεί το στάδιο του αγώνα, γιατί έχει μεγαλύτερο βάθος. Ζει φυσιολογικά πέρα από τα όρια της γεωστρατηγικής και της τοποστρατηγικής, γι’ αυτό έχει νόημα στη Χρονοστρατηγική. Αυτό φαίνεται και από τα μέτρα που φαίνεται να αφορούν μόνο τον χώρο, αλλά επί της ουσίας επειδή είναι της διάρκειας αφορούν στον Χρόνο. Η στρατηγική διαχείριση της κρίσης δεν έχει σχέση με ιατρική. Πρέπει να σκεφτούμε στρατηγικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε κλειστούς χωροχρόνους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει όχι μόνο να ζήσουν, αλλά να χαίρονται με όσα κάνουν για να μην έχουν πεσμένο το ηθικό τους. Χρειάζονται τεχνικές απομόνωσης και διασποράς, ακόμα και εντός του σπιτιού. Η απασχόληση έχει σχέση με την έξυπνη παιδεία και πρέπει να είναι δημιουργική και εποικοδομητική, έτσι ώστε αυτή η περίοδος να μην προκαλέσει ψυχολογικά τραύματα. Γι’ αυτό η στρατηγική χρησιμοποιεί τη χαρά της μονάδας και την ποικιλία της ομάδας σε χαμαιλεοντικό πλαίσιο.