Δεν μπορούσαμε να είμαστε μόνο σε μία εποχή
όσο παράξενο κι αν φαινόταν…
Μόνο μετά σκεφτήκαμε
ότι η ίδια η βιβλιοθήκη
δεν αντιπροσώπευε
μόνο μία εποχή…
Όλα τα βιβλία δεν είχαν γραφτεί
την ίδια στιγμή…
Συζούσαν στον ίδιο χώρο
αλλά μπορούσαν να είναι
από άλλους αιώνες.
Δεν το είχαμε ποτέ σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο.
Τα βιβλία αποτελούσαν
στοιχεία υπερομάδας,
άλλωστε η όλη βιβλιοθήκη
δεν ήταν μια υπερδομή;
Γι’ αυτόν τον λόγο ήμασταν μέσα της.
Ήταν ένας βιωματικός
χαμαιλεοντικός
τρόπος διδασκαλίας
τίποτα λιγότερο…