Όλοι νόμιζαν ότι η κοινότητα
ήταν μια μορφή μικρής κοινωνίας
και αυτό αποτελούσε ένα τεράστιο λάθος,
το οποίο έγινε κατανοητό
εντός της βιβλιοθήκης.
Η κοινότητα όμως δεν εξέταζε
τα θέλω των κοινωνιών,
αλλά το πρέπον της Ανθρωπότητας.
Επί της ουσίας λειτουργούσε
ως μικρή Ανθρωπότητα.
Και ο στόχος της αφορούσε
την ολότητα
και κανένα ειδικό μέρος.
Άλλωστε η Διδασκαλία ήταν για όλους
και αυτό το σχήμα
ακολουθούσε και η πίστη.
Πιο ξεκάθαρο δεν μπορούσε να γίνει.
Και έτσι έγινε στη μεγάλη αίθουσα
δίπλα στο τζάκι.
Τότε φανταστήκαμε και την άλλη κοινότητα.
Σε αυτή την αίθουσα ήταν οι επιστολές
της Ανθρωπότητας.