Η θέση του καθενός μέσα στην ομάδα
δεν ήταν με στόχο το ατομικό βέλτιστο
αλλά η ιδέα ήταν η προσφορά στους άλλους
για να μπορέσουν να εκφραστούν
με τον βέλτιστο τρόπο.
Αυτό αποτελούσε μια ανθεκτική προσέγγιση
για το ομαδικό βέλτιστο.
Έτσι ο καθένας προσπάθησε
να βρει τη θέση που δεν παρενοχλούσε
την τοποθέτηση των άλλων.
Θυμηθήκαμε πώς ανάβουμε τα κεριά
στην εκκλησία όταν δεν ξεχνούμε τους άλλους.
Χαρήκαμε έμπρακτα
αφού ανακαλύψαμε βιωματικά
και το ρομποτικό πνεύμα
των μικροδομών
αλλά και την ομορφιά της επίλυσης
που ξεπερνά και την ίδια τη λύση.
Δεν ήμασταν πια απομονωμένοι
και δεν εξαρτιόμασταν από ένα μοναδικό σημείο
αλλά συμμετείχαμε
σε ένα νοητικό δίκτυο.