Σε ποιον να το πει ότι τέλειωσαν τα τελάρα; Ποιος θα του έδινε σημασία; Ποιος θα βοηθούσε την ομορφιά να σώσει τον κόσμο; Ο Φιοδόρ είχε ήδη πεθάνει. Τον είχε ακούσει όμως. Και το φως δεν έσβησε. Μα τώρα ποιος θα τον άκουγε μέσα στη λήθη της κοινωνίας; Σε ποιον θα έδινε το φως δίχως τελάρα; Τα λάδια μύριζαν ακόμα και τα καβαλέτα παρέμεναν γυμνά. Ξύλα από τα οποία έλειπε λινό. Έψαξε μέσα στα χαρτιά του. Έγγραφα, σημειώσεις, τηλεγραφήματα. Όχι, όχι. Ήθελε κάτι άλλο. Θυμήθηκε τη σινική μελάνη. Αυτό ήταν, θα έκλεβε τουλάχιστον μερικά χρώματα για τη μνήμη της ανθρωπιάς. Το βιβλίο άνοιγε με δυσκολία, αλλά επέλεξε τη σελίδα. Μόνο δέκα φύλλα ακουαρέλας είχε μαζί του. Πρώτα η εκκλησιά. Για να μην είναι μόνος μετά το δειλινό. Κοίταξε τον κάμπο. Ήταν σαν να έκλαιγε. Έμοιαζε με τη σταύρωση του Χριστού. Όχι, δεν ήταν δυνατόν. Ήταν πλέον καλοκαίρι. Τουλάχιστον αυτό νόμιζε. Κι όμως δεν ήταν έτσι. Τα ζεστά λάδια έτρεχαν πάνω στα σωληνάρια, ήθελαν ν’ απελευθερωθούν. Αλλά πού να πάνε; Ας πέθαιναν πάνω σ’ ένα πινέλο τουλάχιστον. Είχαν σβήσει δύο. Δεν ήταν όμως νεκρά, είχαν ακόμα τη μνήμη τους. Τα μελάνια ήταν της Κίνας. Δεν είχε ιαπωνικά. Ποιος να είχε σ’ αυτό το μέρος. Άρπαξε μερικά πινέλα και βιαστικά άρχισε να λερώνει το χαρτί, να πληγώνει το φύλλο, καθώς έλεγε ο δάσκαλος. Το πάχος του χαρτιού άντεξε με δυσκολία το βάρος του μελανιού. Όλα έπρεπε να γίνουν γρήγορα, για να μη χαθεί το φως. Κοίταζε τον πίνακα του Φιοδόρ και δάκρυζε. Ευτυχώς ήταν μόνος του σκέφτηκε. Μόνο έτσι η δημιουργία πάλευε με τη λήθη, η ανάγκη με την τύχη. Δεν σταμάτησε στην εκκλησιά. Έκανε και το σπίτι με τα στάχυα. Ποιος ήξερε τότε για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Αλλά εκείνος γνώριζε ήδη τα εγκλήματα κατά της ανθρωπιάς. Θα ζωγράφιζε και τα στάχυα για να έρθει μια μέρα εκείνος ο μικρός με τα ξανθά μαλλιά και το παράξενο κουτί με τις τρύπες. Ήταν ένας από τους αγέννητους. Θα τον έβλεπε με τα δειλινά πάνω στη γη των ανθρώπων. Αυτή η σκέψη τον γέμισε μ’ εκείνη την άγνωστη χαρά της γνώσης. Είχε γεννηθεί ως σπάνιος κι έκανε το παν για να πεθάνει ως άνθρωπος της ανθρωπότητας.