Όταν είδαμε τη βελανιδιά για πρώτη φορά, μάς ξάφνιασε που ήταν εκτός δάσους. Κοιταχτήκαμε όλοι για να καταλάβουμε πώς ήταν δυνατόν αυτό το φαινόμενο: μια βελανιδιά χωρίς δάσος. Διότι πολύ απλά οι βελανιδιές ανήκουν πάντα σ’ ένα δάσος. Τότε σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να είχαν εξαφανιστεί όλα τα δέντρα του δάσους και έτσι βρήκαμε την εξήγηση της ύπαρξης της βελανιδιάς σε αυτό το σημείο. Αυτό πιστέψαμε για λίγο, διότι πλησιάζοντας αντιληφθήκαμε ότι η βελανιδιά ήταν πολλές φορές αιωνόβια και πάνω στον κορμό της ήταν χαραγμένος ο χρόνος που είχε περάσει. Αλλά δεν υπήρχε κανένα ίχνος του δάσους, ενώ θα έπρεπε. Το άλλο πράγμα που μας παραξένεψε ήταν ότι η βελανιδιά μοσχοβολούσε. Το άγγιγμά της ήταν παράξενο. Πλησιάσαμε ακόμα περισσότερο και είδαμε έναν κύλικα πάνω σ’ ένα από τα πιο μεγάλα κλαδιά της βελανιδιάς. Κάποιος τον είχε βάλει εκεί. Αλλά ποιος και πότε. Ανεβήκαμε πάνω στη βελανιδιά για ν’ ανακαλύψουμε αυτό το μυστήριο. Έτσι είδαμε ότι αυτός ο κύλικας ήταν του Μεσαίωνα. Η επιγραφή είχε κάτι το μαγικό σαν το φίλτρο που μοσχοβολούσε. Προσπαθήσαμε να διαβάσουμε τι έλεγε αλλά ενώ τα γράμματα ήταν γνωστά,  το νόημα παρέμεινε άγνωστο για μας.  Τότε αποφασίσαμε να κοιτάξουμε τι είχε μέσα. Φαινόταν σαν ένα υγρό, αλλά είχε το χρώμα ενός μέταλλου. Δεν ήταν υδράργυρος. Προσπαθήσαμε να σηκώσουμε τον κύλικα, αλλά ήταν ασήκωτος. Αυτό το υγρό μέταλλο που είχε μέσα του ήταν πολύ βαρύ. Στη συνέχεια δοκιμάσαμε ν’ ακουμπήσουμε αυτήν την παράξενη ουσία και μόλις την αγγίξαμε έγινε κάτι που άλλαξε τα πάντα. Η βελανιδιά άλλαξε μέγεθος χωρίς να καταλάβουμε για ποιο λόγο. Μετά προσέξαμε ότι άλλαξε ο χώρος γύρω μας, αλλά ακόμα και το τοπίο. Δεν ξέραμε πόσο τα πράγματα είχαν αλλάξει. Το καταλάβαμε μόνο όταν είδαμε ένα ιππότη να έρχεται προς εμάς, ήταν πάνω στον ίππο με όλη του την πανοπλία. Μας πλησίασε σιωπηλός και τότε είδαμε ότι ήταν τεράστιος. Για μερικά δευτερόλεπτα φοβηθήκαμε, ειδικά όταν μας σημάδεψε με το δόρυ του. Αλλά ο στόχος του ήταν άλλος. Και με αυτό σήκωσε τον κύλικα με το μεταλλικό υγρό με μια άνεση που μας άφησε άφωνους. Τότε καταλάβαμε πως είχαμε αλλάξει εποχή.