« Σκέφτομαι να δεχθώ

τόσο ήσυχα

το επάγγελμα του τρελού

όσο ο Degas

το επάγγελμα του συμβολαιογράφου.

Μα δεν νιώθω καθόλου

την έντονη ανάγκη

για ν’ αναλάβω έναν τέτοιο ρόλο. »

Ο Vincent είχε συναίσθηση του ρόλου

που του είχε αναθέσει η κοινωνία.

Θυσιάστηκε για να εξηγεί

με τον πόνο των λουλουδιών

την απώλεια ενός ρομαντισμού

που δεν γινόταν πια να υπάρχει

μέσα στον κόσμο της δυσωδίας

που αντιπροσώπευε η μπουρζουαζία

η ανάξια ευγενείας.