-Χαίρομαι που ήρθαμε κοντά στον ποταμό.
-Πάντα αγαπούσες τη Φύση.
-Αλλά τώρα τη βλέπω διαφορετικά. Είναι το κοινό σημείο μεταξύ του ορατού και του αόρατου.
-Οι γέφυρες είναι πάντα από ποτάμια.
-Τι εννοείς πάλι;
-Μπορείς να δεις τον ποταμό και να τον θαυμάσεις… Μπορείς και να τον ξεπεράσεις.
-Πρόσεξες ότι υπάρχουν περισσότερες γέφυρες τώρα;
-Είναι σαν τα περάσματα…
-Μερικές είναι ορατές και άλλες αόρατες.
-Γι’ αυτό τις βλέπουμε μόνο τώρα.
-Ζούμε τον εμπλουτισμό της πραγματικότητας.
-Σαν να έχει νέες συνάψεις το δίκτυό της.
-Ξέρεις τι αναρωτιέμαι;
-Όχι, πες μου…
-Σκέφτομαι ότι μπορεί…
-Τι πράγμα;
-Οι Χαμαιλέοντες να βλέπουν από την αρχή το αόρατο που ανακαλύψαμε μόνο τώρα.