52512 - Τα λευκά λουλούδια

Ν. Λυγερός

-Έχετε και λουλούδα τώρα;
– Πάντα είχαμε…
-Συγγνώμη δεν το πρόσεξα.
-Επειδή είναι σπόροι…
-Σπόροι φωτός…
– Μετά τη Βιβλιοθήκη προσέχουμε περισσότερα πράγματα.
-Είναι αλήθεια.
-Κάθε φορά που επιστρέφουμε εδώ, βλέπουμε μία διαφορά.
-Ποτέ δεν επιστρέφετε ακριβώς στην ίδια Σπανιοθήκη.
-Έχετε δίκιο. Το αντιληφθήκαμε.
-Φανταστείτε τι γίνεται με τη Βιβλιοθήκη…
-Είναι δύσκολο!
-Είναι σαν το Πάρκο του Χρυσού Κεφαλιού.
-Επειδή αλλάζει με κάθε εποχή!
-Το ίδιο γίνεται με την Ανθρωπότητα.
-Υπάρχει όμως μία διαφορά.
-Πρέπει ν’ αντέξει το πέρασμα των διαφόρων κοινωνιών της λήθης που κάθε φορά προσπαθούν να σβήσουν τη μνήμη τους.

-Αντέχει όμως!