– Τώρα βλέπω καλύτερα γιατί ο μύθος είναι η ουσία της ιστορίας.
– Επειδή το ζεις;
– Ναι, είναι πια βιωματικό.
– Σκεφτόμαστε διάφορα όταν περνάμε από αυτήν την πλατεία.
– Αλλά πόσα από αυτά ανήκουν στην ιστορία;
– Σχεδόν κανένα.
– Αυτή όμως συνεχίζει να υπάρχει και ζει ανεξάρτητα.
– Όταν όμως σκεφτόμαστε την ιστορία.
– Αλλάζει και μεταμορφώνεται. 
– Είναι το ίδιο για τους μύθους.
– Ποιος το αντιλαμβάνεται όμως;
– Είναι το ίδιο με τα τρία οικόσημα της οικίας…
– Εννοείς ότι είναι σπάνιοι αυτοί που τα κοιτάζουν.
– Και ακόμα λιγότεροι αυτοί που τα βλέπουν…
– Δεν ξέρουν τι σχέση έχουν με τον Βασιλέα, τη Βασίλισσα και τον Δελφίνο…
– Ακόμα λιγότερο ότι είναι ιστορικά πρόσωπα.
– Αν ήξεραν όμως για την Άννα της Βρετανίας…
– Θα έπεφταν ξεροί ότι άγγιξαν την ιστορία.
– Το μαγικό ραβδί άρχισε να τα ζωγραφίζει.