Ένας μουσικός έπαιζε ένα μεσαιωνικό όργανο στο βάθος του δρόμου. Αυτός ο ήχος τους μετέφερε σε άλλη εποχή χωρίς να το αντιληφθούν. Τότε τους ήρθαν μερικές εικόνες που φαινόταν εξωπραγματικές. Ενώ δεν υπήρχε ακόμα το άγαλμα του βοδιού στην περίφημη γωνία, είδαν να κυκλοφορούν πολλά ζώα μέσα στους δρόμους. Ήταν σαν να είχε γίνει μία εισβολή της πέτρινης πόλης αλλά κανένα από αυτά τα ζώα δεν έδινε σημασία στους χώρους που διέσχιζε. Το θέαμα ήταν τρομαχτικό.  Έπιασαν κι οι δυο τα μαγικά τους ραβδιά γιατί είχαν χάσει τον έλεγχο της κατάστασης. Πρόλαβαν να δουν ένα δράκο που στεκόταν ακίνητος. Δεν φοβήθηκαν καν την παρουσία του, τόσο ήρεμος φαινόταν. Μάλιστα τους έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση που δεν σάλευε, ενώ υπήρχε αυτό το πλήθος ζώων, που τους καθησύχασε. Κι όσο παράξενη κι αν ήταν αυτή η κίνηση, τον πλησίασαν γιατί ήταν σαν φάρος για αυτούς. Όταν έφτασαν στο ύψος του άκουσαν και πάλι τη μουσική. Κι είχαν εξαφανιστεί όλα τα ζώα.
– Τι έγινε;
– Είδαμε μια εικόνα του παρελθόντος.
– Το σύστημα προσπάθησε πολλές φορές να εισβάλει στην πέτρινη πόλη. Αλλά αυτή άντεξε χάρη στην πλαστικότητά της.
* Θα είμαστε εδώ ακόμα και μετά.