Ο Ιωάννης δεν ήταν ο ιδιοκτήτης.
Αυτό το κατάστημα ήταν από τα πιο παλιά της
περιοχής. Εκεί ο καθένας μπορούσε να
βρει ένα ζωντανό θησαυρό.
Υπήρχαν βέβαια βιβλία που εξηγούσαν
πώς ήταν δυνατόν να βρεθούν ακόμα και
αιωνόβια μπονσάι.
Ο Ιωάννης στεκόταν δίπλα τους.
Μόλις μπήκαν μετά από την επίλυση του
προβλήματος του ίππου, άκουσαν τον
ιδιοκτήτη να λέει στον Ιωάννη ότι τα μπονσάι
ήταν σαν τα άλογα…
Ο Ιωάννης χαμογέλασε διπλά όταν τους είδε
και κατάλαβαν ότι ο συντονισμός είχε γίνει.
Είχε επιλέξει αυτό που ήθελε.
– Έχετε τη φιάλη;
– Βέβαια.
Αμέσως του έδωσαν τι ήθελε και αυτός
τη χρησιμοποίησε για να ποτίσει το
αιωνόβιο δέντρο.
Είχε όλα τα χαρακτηριστικά του γνήσιου
αλλά αυτό μπορούσε να μετακινηθεί.
Άλμα!