«Ποιος ερμηνεύει για μας τους τρόπους και τα χρώματα τη μεγάλη ζωή

την κραταιά ζωή, ποιος είναι συνειδητοποιημένος επί πλέον απ’ αυτή την ίδια στην εποχή της;

Γνωρίζω έναν, έναν μοναχό και πρωτοπόρο,

αγωνίζεται μόνος μες τη βαθειά νύχτα,

κι οι μεταγενέστεροι θά ’πρεπε να συγκρατήσουν τ’ όνομά του

– Vincent.»

Έπρεπε να είναι κριτικός και Ολλανδός,

να ζει στο Παρίσι μέσα στη ζωγραφική

για να συνειδητοποιεί ήδη εκείνη τη εποχή

πως ο εξαιρετικός ήρωας

ο Δον Κιχώτης του Βορρά,

λεγόταν Vincent.

Είναι ένα σημείο αδιαμφισβήτητο.

Ο Isaacson μπόρεσε να δει

αυτό που οι άλλοι δεν μπορούσαν να κοιτάξουν

και μπόρεσε να θαυμάσει

το βάθος της ανθρώπινης ιδιοφυίας.

Περισσότερο από έναν αιώνα μετά, πόσα θα έπρεπε να κάνουμε;