53597 - Η μνήμη του Πόντου
Ν. Λυγερός
Φιλήμων: Δεν ήξερα ότι ήταν τόσο άδικος μαζί σας.
Αθηνά: Επειδή είσαι ακόμα μικρός.
Φιλήμων: Είναι σαν να είχαν δημιουργήσει μία ιεραρχία.
Αθηνά: Απόλυτη…
Φιλήμων: Που κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει.
Αθηνά: Επειδή μας έλειπαν γνώσεις.
Φιλήμων: Αλλά τώρα.
Αθηνά: Τώρα νιώθω επιτέλους εφοδιασμένη.
Φιλήμων: Χαίρομαι. Πώς μπορώ να βοηθήσω;
Αθηνά: Ήδη όταν είμαστε μαζί…
Φιλήμων: Βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
Αθηνά: Χαίρομαι που τα μάθαμε μαζί.
Φιλήμων: Δεν το περίμενα.
Αθηνά: Ούτε κι εγώ να σου πω την αλήθεια.
Φιλήμων: Πόσο βάθος έχει η ιστορία.
Αθηνά: Και ο Πόντος μας.
Φιλήμων: Δεν είναι μόνο θύματα…
Αθηνά: Δεν έχουμε μόνο μνήμη…
Φιλήμων: Είστε γνήσιο κομμάτι ιστορίας.
Αθηνά: Δεν τα κατάφεραν οι χρονοκτόνοι.
Φιλήμων: Πρέπει να μάθουμε περισσότερα.